słabość

słabość
słabość I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. słabośćści, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brak lub upadek sił fizycznych spowodowany chorobą, wycieńczeniem organizmu; brak energii do działania; osłabienie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słabość organizmu, zdrowia. Słabość serca, oczu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brak silnej woli, wewnętrznej siły psychicznej, upadek ducha; uległość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słabość charakteru. Słabość ducha. Korzystać z czyjejś słabości. Przezwyciężyć, zwalczać swoją słabość. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skłonność, sympatia, wyjątkowe upodobanie do czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słabość do nauk humanistycznych. Słabość do mężczyzn, do kobiet. Przyznać się do jakiejś słabości. Wstydzić się słabości do alkoholu. Nie pozwalać sobie na słabość. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brak autorytetu, silnej władzy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słabość rządu, sejmu. Słabość polityków. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brak odporności na uszkodzenia, zniszczenia; brak trwałości, mocy; kruchość, łamliwość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słabość ścian, tynków, murów. Jedną z przyczyn katastrofy okrętu była słabość stali konstrukcyjnej. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}słabość II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, lm M. słabośćści {{/stl_8}}{{stl_7}}'niezbyt chwalebne przyzwyczajenie, upodobanie do czegoś, słaba strona, wada; ułomność, niedoskonałość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Walczyć ze słabościami. Przyznać się do słabości. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • słabość — ż V, DCMs. słabośćści, blm 1. «brak sił fizycznych, stan fizycznego niedomagania; bezsilność, osłabienie» Słabość organizmu. Ogarnia kogoś słabość. 2. «brak mocy, odporności na zniszczenie; brak siły militarnej, brak silnej władzy, autorytetu»… …   Słownik języka polskiego

  • dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • farba — pot. Puścić farbę «zdradzić się z tym, co się ukrywało; wygadać się»: Porozmawiaj z nim, przebadaj. Może puści farbę. On ma jedną słabość: lubi się chwalić. W. Żukrowski, Tablice …   Słownik frazeologiczny

  • gliniany — książk. Kolos na glinianych nogach «o czymś lub o kimś wielkim, stwarzającym pozory potęgi, a w rzeczywistości słabym, bliskim upadku, rozpadu»: Kolos na glinianych nogach – rosyjski carat w całej pełni obnażył w wojnie krymskiej swą wojskowo… …   Słownik frazeologiczny

  • książkowy — Mądrość, wiedza książkowa «wiedza zaczerpnięta z książek, nieprzydatna w życiu praktycznym, nieżyciowa, teoretyczna»: Człowiek sukcesu powinien być przede wszystkim sprawnym praktykiem. Brak doświadczenia zawodowego i „książkowa” wiedza to… …   Słownik frazeologiczny

  • mgła — 1. Mgła przesłania, zasłania, powleka, zasnuwa itp. komuś oczy, wzrok; oczy zachodzą komuś mgłą «ktoś widzi źle, słabo, niewyraźnie, ma wzrok mętny, zaćmiony z powodu łez, choroby lub przeżywania silnych emocji»: Pięść opadła, oczy zasnuła mgła,… …   Słownik frazeologiczny

  • zasłona — 1. Zasłona dymna «czyjeś działanie lub słowa mające ukryć rzeczywisty cel lub zamiar»: Nie potrafiłem oprzeć się wrażeniu, że Prochyra od początku dzisiejszej rozmowy zachowywał się inaczej niż zwykle. Sztucznie. Tak jakby miał coś do ukrycia.… …   Słownik frazeologiczny

  • feblik — m III, D. a, N. feblikkiem; lm M. i 1. przestarz. «sympatia, słabość, skłonność do kogoś» 2. przestarz. «osoba, do której się ma skłonność; sympatia» ‹z fr.› …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”